Два крукі
Жартоўная студэнцкая песня, папулярная ў многіх краінах Еўропы ў XIV-XV стст. У песні высмейваюцца рыцары, іх прывязанасць да радавітасці і гербаў, прага да ўлады, да славы і грошай. Песня была папулярная ў Польшчы і ВКЛ як частка студэнцкага застольнага фальклору. Беларускі варыянт не захаваўся, для аднаўлення яго тэкста выкарыстаны польскі і нямецкі варыянты. Музыка песні адноўлена на падставе беларускіх народных мелодый. Аднаўленне музыкі і тэкстe Змітра Сасноўскага.
На галінцы два крукі
Каркалі паціху,
Што жывецца добра ім
Без турбот і ліха
Што жывецца добра ім
Без турбот і ліха.
Каркалі паціху,
Што жывецца добра ім
Без турбот і ліха
Што жывецца добра ім
Без турбот і ліха.
Пад галінкай рыцар спаў
З галавой прабітай,
Герб ягоны зарастаў
Траўкай сакавітай.
Герб ягоны зарастаў
Траўкай сакавітай.
З галавой прабітай,
Герб ягоны зарастаў
Траўкай сакавітай.
Герб ягоны зарастаў
Траўкай сакавітай.
Запытаўся першы крук:
«Гонар — што такое?»
А другі: «Глядзі, вось тут
Цела нежывое».
А другі: «Глядзі, вось тут
Цела нежывое».
«Гонар — што такое?»
А другі: «Глядзі, вось тут
Цела нежывое».
А другі: «Глядзі, вось тут
Цела нежывое».
Запытаўся першы крук:
«Сквапнасць — што такое?»
А другі: «Глядзі, вось тут
Золата і зброя».
А другі: «Глядзі, вось тут
Золата і зброя».
«Сквапнасць — што такое?»
А другі: «Глядзі, вось тут
Золата і зброя».
А другі: «Глядзі, вось тут
Золата і зброя».
Запытаўся першы крук:
«Голад — што такое?»
А другі: «Яго ж няма!
Бо рыцараў даволі».
А другі: «Яго ж няма!
Бо рыцараў даволі».
«Голад — што такое?»
А другі: «Яго ж няма!
Бо рыцараў даволі».
А другі: «Яго ж няма!
Бо рыцараў даволі».
Прагнуць людзі ўсе вякі
Золата да столі
Галадаць жа мы, крукі,
Не будзем ніколі.
Галадаць жа мы, крукі,
Не будзем ніколі.
Золата да столі
Галадаць жа мы, крукі,
Не будзем ніколі.
Галадаць жа мы, крукі,
Не будзем ніколі.