Тексты, ноты

Пахвала гетману Астрожскаму 1514 г.

Панегирическое произведение 1514 г.
"Похвала гетману Константину Острожскому" была написана в Супральском монастыре, скорее всего, в конце 1514 года в окружении патриотического православного духовенства. От "Похвалы великому князю Витовту" он отличается большей литературной трактовкой и риторикой, более сильным влиянием церковнославянской литературы и более глубокими историческими параллелями, что свидетельствует о значительной начитанности ее автора. Текст "Похвалы" на основе "Полного собранию русских летописей", т. 35 (Москва, 1980). Транскрипцию белорусской фонетики посредством написания - Змитер Сосновский.
Произведение была написано в честь гетмана Великого Княжества Литовского Константина Острожского по случаю победы в битве под Оршей 8 сентября 1514 года.

Храбрасць мужэства 
добрага і смелага чалавека 
годна ўсім аб’яўляці, 
абы напатом іншыі таму вучылі і смеласць мелі. 
О велікіі выдатныі віцязі літоўскіі! 
Упадобіліся сваім мужествам храбрым макіданянам, 
справаю і наукаю князя Кастанціна Іванавіча.
Яка храбрый рыцэр і верны слуга сваего гаспадара, 
з тымі велікамногаможнымі воі літоўскімі. 
На велікае множэства людзей непрыяцельскіх 
сягнулі і ўдарылі, 
і множэства людзей войска его паразілі і смерці прэдалі.
 
Мужэства тваего крэпасць 
раўна велікаму цару індзійскаму Пору.
Ныне міласцію Бож’ею і тэж щасцьем 
Велікаслаўнага гаспадара Жыкгімонта, 
Велікаму князю маскоўскаму атпор ўчынілі 
з храбрымі рыцэры, онымі выдатнымі віцязі, 
Прыраўняны велікім, храбрым рыцэрэм 
слаўнага града Родаса.
 
Мужэства тваего крэпасць
ат вастока да запада слышаці будзет 
не токма едзінаму сабе, 
але і ўсему княжэству Літоўскаму 
тую славу і высокасть мужэства ўчыніл.
Велікаслаўнаму гаспадару каралю Жыкгімонту Казіміравічу 
будзі чэсць і слава на векі, 
пабедзіўшаму недруга сваего, 
велікага князя Васілія маскоўскага, 
а гетману его, 
выдатнаму князю Кастанціну Іванавічу Астрозскому 
дай Божэ здароўе і щасцье ўперад лепшэе. 
Как ныне пабіў сілу велікую маскоўскую, 
абы так пабіваў сільную раць татарскую, 
праліваючы кроў іх бесурманскую.