Пахвала Вітаўту
Панегирическое произведение 1430 г.
Слова анонимного автора XV в., текст по летописи Рачинского ("Полное собрание русских летописей", Т. 35, Москва, 1980), музыка народная из сборника БНТ: Баллады (Кн. 1. Мн., 1977). Текст передан группе "Стары Ольса" историком Эдвардом Зайковским. Произведение сокращено и адаптировано. Транскрипция белорусской фонетики через написание и адаптация текста - Змитер Сосновский.
"Похвала Витовту" − памятник белорусской панегирической прозы XV в., созданный в 1430 г. в Смоленске в окружении местного епископа Іосифа. "Похвала" написана в то время, когда ее главный герой был в зените славы и даже собирался примерить королевскую корону. В произведении прославляется князь Витовт как мудрый, всесильный, с большим международным авторитетом правитель, утверждается взгляд на Великое Княжество Литовское как на главный центр объединения восточноевропейских земель. Идейно-творческие задачи, которые стояли перед автором, предопределили содержание и характер изложения, торжественно-возвышенный стиль, заметную книжно-славянскую окраску языка.
Вітаўт княства дзержаў
Літоўскае і Рускае
І іныя землі многіе
Вітаўт к себе прызваў
Караля Якгейла Польскага
Ды і Цэзара Рымскага
Караля угерскага
Князя велікага цверскага
І паслы князя рэзанскага
Прускага інфлянскага
І паслы ад іншыя землі
Ды вялікія паслы былі
Влахаў ваеводы
Ад Вяліка Новагорада
І прыйшлі паслы ад Пскова
Ў князя мешкалі
Тагды Цэзар Рымскі
З Вітаўтам у міласці былі
Тыя госці частаваў
Дараваў размаітымі
Дарамі каштоўнымі
Вітаўта слаўнага
Іж не можэць выпісаці
І о дарэх і о чэсці
Або і на западзе
Кланяліся землі князю
Велікаму князю Вітаўту
І царагародскі
Былі ў ласцэ з Вітаўтам
З сільным ды гаспадарам
Ўгорскае і Польскае
Тэж дзержалі чэсць вяліку
Слаўну гаспадару Вітаўту
Па ўсім землям слаўны
І цары і многія князі
У двару его служылі.